"Elbette ikisinin de mutlu olduğu zamanlar vardı. Annem bana hamileyken, ikisi bir isim kitapçığı alıp, bir parktaki banka oturdular. Sayfalarını karıştırdıklarında akıllarındaki ismi bir türlü bulamadılar. O sırada annem Lisa adını önerdi ve babam bunu kabul etti."
'BİLGİSAYARINA ADIMI VERDİĞİNİ SÜREKLİ İNKAR ETTİ'
"Bu hikaye bana ve kişiliğime dokunmuştu. Bilgisayarları önemsemedim. Onlar plastik kasalar içinde sabit metal parçalara ve parıltılı çizgilere sahiptiler. Çocukken bu bilgisayar sayesinde babama bağlı olmayı hissetmek güzeldi. Bu, her ne kadar istemesem de, bir şekilde bu dünyaya ve makinelere de bağlandığım anlamına geliyordu. Hepsinin bir parçasıydım."
'SORDUĞUN İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM'
"27 yaşındaydım. Babamla Bono'nun sahildeki villasına gittik. Yemek yerken yaptıkları bir konuşmada, dünyayı farklı açılardan değiştiren iki kişinin hislerini paylaşıyorlardı.Bono birden babamın batırdığı Lisa bilgisayarını hatırlattı. Ona ismini benden sonra koyup koymadığını sordu. Babam tereddüt etti, uzun bir süre boyunca önündeki tabağına baktı ve sonra Bono'ya döndü. Sonra ‘Evet, öyle' dedi. Sandalyemde oturdum. Bono, ‘Ben de öyle düşünmüştüm' dedi. Babam tekrar ‘Evet' dedi. Babamın yüzünü okumaya çalıştım. Ne değişmişti ki? Bunun bütün o uzun yıllardan sonra neden itiraf etti? Onun yalanları yıllarca saçma görünüyordu.Tabii ki ismi benden almıştı. Göğsümün üzerinden yük kalktığını hissettim. Bono'ya bu konuda ilk kez ‘Evet' dedi, sorduğun için teşekkürler' dedim."
'TUVALET GİBİ KOKUYORSUN'
Brennan Jobs, yazdığı kitapta 2011 yılında 56 yaşındayken hayatını kaybeden babasının son zamanlarında da kendisine aksi davranmaya devam ettiğini bildirdi:
"Onu ziyarete gitmiştim. Bana tuvalet gibi koktuğumu söyledi. Kullandığım gül kokulu sprey yüzünden kanser olduğunu ima etti. Bir keresinde ise işi bittikten sonra Porsche'sini alıp alamayacağını sordum. Keskin bir ses tonuyla bana 'Hiçbir şey almayacaksın, beni anladın mı?' dedi."
