‘Avrupalılar kendileri için var olan bir problemi başkaları için tanımlamıyorlar’

“Avrupa’nın veya emperyalist dünyanın geçmişine bakamız gerekiyor. Neydi şimdiye kadar koydukları kurallar? Liberal ekonomi iyidir. Niye iyidir? Başkalarını daha rahat sömürmekten geçiyordu. Kapitalizm çok iyiydi fakat kendi halkına bedavaya ev verirken Türkiye’deki halka evden çıkmalarını söylüyorlardı aynı kurallarla. Biz Avrupa’nın ne göçmen politikasını ne ekonomisini konuşmak zorunda değiliz. Aslında ikiyüzlülüğünü konuşmak zorundayız. Avrupa’nın çok kesif, çok görünür bir ikiyüzlülüğü var. Bu ikiyüzlülüğü maalesef bizim ülkemizde besledikleri insanlarla aşabiliyorlar. Veya bizim gibi ülkelerde. Ama kendi kamuoylarında aşamıyorlar artık çünkü çok bariz hale geldi.

Fransa’da, İngiltere’de, İspanya’da, İrlanda’da, Almanya’da vs. yabancılara karşı saldırılar var. Af Örgütünde bir şey göremezsiniz. Türkiye’de en ufak bir şey olduğunda, Cezayir’de veya Libya’da olduğunda birden Af Örgütü fırlıyor bir yerden. ‘İnsan hakları ihlali yapıldı’ diyorlar. Bugün Avrupa’nın aslında konuşulması gereken şeyi şu: Bizimki gibi ülkelerin artık Avrupa ile, Amerika ile bir işinin kalmaması gerekiyor. Çünkü dost olduğu zaman düşmandan beter ediyorlar. Düşmanken bence daha iyiler.”

“Ukraynalı erkekleri göndermelerinin tek nedeni ‘tamamen duygusal’ olmaları. Çünkü halk tarafından artık istenmiyorlar. İş darlığı, kaynak darlığı ve ekonomik sıkıntılar var. Ukraynalıları çok fazla istemiyor Avrupa. Ukrayna meselesine gelince, Avrupa’daki küçük yayınları okuyorum. Yakın bir gelecekte Ukrayna’nın Rusya ve Polonya arasında paylaşıldığını görebiliriz. Ukrayna’ya iyilik yaptıkları falan yok. Bir derdi ortadan kaldırıp, tekrardan Soğuk savaş sınırını, eski SSCB’den bir parça olarak oraya kurmaya çalışıyorlar. Yani Ukraynalılar aslında yeni soğuk savaş döneminin çizgisi oluyor.

Gittiğim Avrupa ülkelerinde insanların Ukraynalılardan sıkılmaya başladığını gördüm. Bir yıla kadar bunları Boşnaklar, Sırplar gibi geri göndermeye başlayacaklar. Ama son bir kazanım savaşına giriyorlar. Ondan sonra da Ukrayna’yı Avrupa ve Rusya arasında bölecekler ve bu iş bitecek. İngiltere, Brexit’ten beri kaynak darlığı çekiyor. Rusya’nın kaynaklarını ABD ile birlikte istiyorlar. Emperyalistler, Rusya’nın çok fazla kaynağı ve az nüfusu olduğunu düşünerek bu kaynakları almak istiyorlar.”

“Hayatım boyunca ilk kez burada yerel seçimlerde oy vermiyorum. Zarfım geldi, yırtıp geri dönüşüm kutusuna attım. Nedeni de şu: Muhafazakarlar gittikten sonra yeni muhafazakarlar gelsin diye mi oy vereceğim? Zaten seçim sonuçlarına da yansıyacaktır bu bezginlik. Benim beklentim, katılım oranı yüzde 60’ın altında kalabilir. İnsanlar bezmiş durumda. Artık politikacı ve demokrasi nefreti başladı. Yani artık demokrasiden insanların bir beklentisi kalmadı. Çünkü önüne yemek koyuyorlar ve onu yemek zorundasınız. Bunu artık çok bariz bir şekilde yapmaya başladılar. İşçi Partisi, Muhafazakar Parti’den ne kadar farklı? İşçi Partisi gelmiyor. Yeni Muhafazakar hareket geliyor. Yeşiller’e bakıyorsunuz. İngiltere’nin güneyinde daha etkinler. Onların da Almanya’daki yeşiller gibi çıkmaları mümkün. CIA’in sol kolu. Yeşilleri Avrupa’da gördüğüm zaman utandım. Bir zamanlar onlardan beklentisi olan birisi olarak utandım. Resmen CIA’de bir masaymış onlar meğerse. Silahlanmadan, nükleer enerjiden bahsediyorlar. Galiba yerele dönmeye başlayacağız. Dünya artık demokrasiyi reddedebilir. Demokrasi artık tümüyle oligarşiler yaratıyor. Gelip gitmeyen adamlar yaratıyor. Rishi Sunak’ın seçilerek Başbakan olması, sincapların timsaha dönüşmesine benziyor. Yani seçilmesi mümkün değil ama şu anda Başbakanlık yapıyor.

Tabii burada savaşa hazırlıktan bahsedilmiyor. Çünkü öyle bir şey dense, Genelkurmay’dan başlayıp alt kademelere kadar yerler bunları. Burada haber dinlediğinizde hiç savaş, saldırganlık vs. yok. Aslında savaş bitti gibi görüyoruz biz. Size duyurdukları farklı. 50 bin tane şey söylüyorlar. Akşam 7 haberlerinden sonra seçim anketlerinde dibi görünce, ertesi gün barış formülleri konuşuyorlar. Savaşlardan insanlar bıktı. Hepimiz bıktık. Baktığınız zaman 50-60 yıllık insanlık kaynakları, birtakım hegemonik aptallar yüzünden savaşlara ayrılıyor. İnsanlar ölüyor. Üstüne sığınmacı problemi yaratılıyor. Şimdi de onu çözmeye çalışıyor. Demokrasi aslında sorun yaratıp o sorun üzerinden çözüm yaratıp para kazanma sistemine dönüştü. Kimse yemiyor bunu artık. Demokrasinin sonu mu geliyor bilmiyorum ama ben meritokrasi tarafına geçmeye başladım.”